Lezers,

Dan zal dit denk ik toch echt het laatste bericht zijn op onze weblog. Onze periode is voorbij, het afscheid is genomen en we proberen ons normale leven in Nederland weer op te pakken, met in ons achterhoofd de opgedane ervaringen. We hebben een super fijne, mooie en leerzame tijd gehad in Hongarije. We zijn blij dat wij op deze manier iets hebben kunnen betekenen voor de gehandicapten daar. Het was fijn een mooi om ze op deze manier liefde en aandacht te geven die zij ook zo nodig hebben. We hebben veel geleerd, veel gezien en veel meegemaakt; ervaringen om nooit te vergeten.

Wat nog niet vermeld was, is het derde doel voor het sponsorgeld. De eerste twee doelen waren nieuw software voor het medicijngebruik en nieuw interieur in één van de mannenhuizen. Het laatste deel van het geld is gegaan naar een dorpbewoonster. Deze vrouw is zwakbegaafd, getrouwd en heeft één kind. Ze tobt met haar gezondheid en ze kunnen maar nauwelijks rondkomen in de dagelijkse levensbehoefte. Voor extra dingen, zoals kleren, medicijnen, huur van het huis en school hebben zij nauwelijks geld. Met behulp van dit sponsorgeld heeft zij de mogelijkheid om de huur van het huis voor enkele maanden te betalen en daarnaast nog wat extra dingen te kunnen kopen. Wij zijn blij dat wij haar op deze manier een klein beetje hebben kunnen helpen.

Onze ‘vakantieweek' was erg geslaagd. We hebben Wenen en Praag een bezoek gebracht. Het zijn mooie steden (degenen die er geweest zijn kunnen erover meepraten;-) ), en we hebben veel gezien. Nog lang niet alles, want daar hadden wij niet genoeg tijd voor! Helaas valt het in het buitenland niet altijd mee om de weg te vragen, dat hebben wij wel ervaren in Praag. Wij waren op zoek naar het door ons gereserveerde hotel. We hadden de auto ergens in een parkeergarage geparkeerd en zouden dan nog een klein stukje moeten lopen naar het hotel. Vol goede moed gingen wij dus op weg naar het hotel, al sjouwend met onze volle weekendtassen en laptops! Wij hadden geen idee welke kant wij op moesten lopen, dus bedachten wij dit even te gaan vragen. De derde persoon die wij vroegen wist het wel, maar, zo vertelde zij, 'dat is nog best ver hoor, je kunt beter de metro pakken'. Na de uitleg welke halte we uit moesten stappen gingen wij op pad. Eenmaal uitgestapt bij de juiste halte, liepen wij de schijnbaar juiste straat in. We hadden eigenlijk geen puf meer want we hadden al een behoorlijk eind met onze tassen gesjouwd!! Driftig gingen wij op zoek naar het betreffende nummer, maar nergens een hotel te vinden. Het nummer waar we wezen moesten was een chinees restaurant! Het lijkt mij dat ze daar toch geen kamer verhuren!!! En nu...???

We besloten maar even op de stoep te gaan zitten om uit te rusten en op de laptop te kijken welke straat we nu eigenlijk moesten hebben. We werden natuurlijk flink bekeken door iedereen die langsliepen... maar ach; ze konden ons toch niet! Maar... wat bleek??? We waren in de Sokolovska en we moesten naar de Sokolska. Dat lijkt natuurlijk ontzettend veel op elkaar!! Konden wij toch ook niet weten!!??:P. Dus wij weer opgestapt en het opnieuw aan iemand gevraagd en ja hoor, zei wees ons de juiste weg. Na ongeveer 2 uur sjouwen kwamen we dan eindelijk aan in ons hotelletje, en jullie snappen; we hebben eerst even onze moeie voetjes omhoog gelegd;-). Ach; zo maak je nog is wat mee!!!

Verder hebben we een erg toffe week gehad; het was een leuke afsluiting van het halve jaar ploeteren!!

Nogmaals iedereen hartelijk bedankt voor het meeleven... We kunnen het wel blijven zeggen, zo fijn was het!! Het is echt leuk om een kaartje te krijgen als je daar zo ver weg zit zonder familie en vrienden... Dus eeh, als er nog eens iemand uit de omgeving op reis gaat; stuur dan gerust ook een kaartje;-)

Groetjes van Wilma en Karin

Ps. Op de site zullen wij nog wat fotootjes plaatsen. Voor degenen die meer willen zien of horen, neem dan contact op met één van ons beidenJ;-)!!